Meimei’s Chinatown West Kruiskade stories
Nisya kwam als tienjarig meisje vanuit Indonesië naar Nederland. Ze groeide op in Zeeland en ging later studeren in Leiden. Omdat ze daar geen kamer kon vinden, belandde ze uiteindelijk op kamers in Rotterdam. Tijdens haar studie had ze altijd bijbaantjes in de horeca, een wereld die ze al kende van vroeger, toen ze als tiener hielp in een Chinees wokrestaurant in Zeeland. Toch had ze nooit verwacht in de horeca te belanden; ze studeerde namelijk toegepaste psychologie.
Tijdens de coronapandemie zat Nisya thuis. Ze kon de deur niet uit en begon te experimenteren met familierecepten. Vanuit haar eigen keuken ontstond langzaam Waroeng Emjay, genoemd naar een combinatie van de namen van haar twee kinderen: Emily en Jayden. Ze had nooit gedacht dat haar kookkunsten zo’n vlucht zouden nemen. Ze zag zichzelf niet als een goede kok, maar door haar gevoel te volgen, én met hulp van haar moeder en oma, wist ze de familierecepten om te toveren tot heerlijke, authentieke gerechten die nu bij Emjay op het menu staan.
Emjay is echt uniek: in het centrum van Rotterdam is nauwelijks nog authentiek Indonesisch eten te vinden. Haar gasten komen niet alleen uit de stad of uit andere delen van Nederland, maar zelfs uit het buitenland om haar gerechten te proeven.
Zoals bij veel Indonesische gerechten, zit er enorm veel voorbereidingstijd in. Wat je in de vitrine ziet, is vaak al dagen van tevoren gestart. Om tijd voor haar gezin te behouden, is Emjay daarom op woensdag gesloten.
Hun specialiteiten zijn onder andere Baso (een soort gehaktbalsoep) en Ayam Penyet (gegrilde kip met verse sambal). Volgens Nisya zijn dit gerechten die mensen thuis zelden maken vanwege de complexe en tijdrovende bereiding. Zelf omschrijft ze haar keuken het liefst als authentiek Indonesisch streetfood: vol smaak, traditie en liefde.
